Á heimasíðu Guðjóns Elissonar www.gauiella.is er að finna eftirfarandi fróðleik um gömul fiskimið á Breiðafirði:
Athugið að mörg heiti miðanna eru linkar. Ef smellt er á þá birtast kort af miðinu.
Fiskimiðin
Á þessari síðu er að finna fiskimið út af Grundarfirði, sem okkur Ómari bró! tókst að bjarga frá glötun með því að skrifa niður eftir gömlum sjómönnum áður en þeir yfirgáfu okkur og héldu út á hin eilífu fiskimið. Allmörg þessara miða hér fyrir neðan eru með tengil yfir á skýringarmynd á korti og er það fengið upp með því að smella á nafn fiskimiðsins.
Neðst á síðunni er svo að finna söguna um hvernig skráning miðanna hófst.
Á miðslæðinu:Tungubær Gvendar Jó-mid Langt er út í lúðumið. Lá þar falinn bátur. Tryssukot í Laugu-Lág Og Laxa-Jón í Látur. Katlaklettur Fellsbrotið (vestara) Vesturjaðrar á Syðramiði Korri Legumið á Syðramiði Höfn og Holusteinn Ómars-Háfur Grunn-Holuhraun Hola Holuhraun Búðabær Búðabær í skarði Bjarnamið Grynnra af Bjarnamiði Austara Fellsbrot Leirinn Hraunaklettur Austara Korrabrot Skarðsklettur Litli Klettur Háfur eftir Hnúk Vestara Háfahnúksbrot Austara Háfahnúksbrot Steindórsflaga Í Hnúknum Í brúninniHrísaklettur Auga Borgin Gauksmýrarklettur Ásbjarnarmið Mávsbrún Hola Djúpiklettur Tangi Dyrabrún Díli Böðvarsgil Vesturrönd Bekrablettur Austurrönd Boðar:Þrælaboði Vallarbæjarboði Mávahnúksboðinn Hempill Bolli |
Í Sundinu og við eyjuna:Melrakkaey Fiskimið. Bærinn í norður Bár í suður-eyjarendann og fellakollur við Hnausa. Fiskimið. Skriðan í Fellinu í Bjargið og Arnarhóll í Brimbrekkuna á eynni. Fiskimið. Arnarhóll í norður eyjarendann og Búðarholtið við Bjargið. Fiskimið. Gilfossinn í Suður-Eyjarendann og skriðu í Felli í Bjarg. Álaþúfa Jakobsblettur Gunnu Björns-mið Lágahnúksflaga Krossnesflaga Eftir Randarsteini í Sandvík Eftir Oddunum AusturmiðHersgrunn Fjallabrot Hermannsgjafi Við Kópaflögur Fellnaklettur Breddi Múlalá ? Hnakkabrot Sigmundarbrún Suður af Felladýpinu Hafrafellsbrún Stjóralega Heimsendaflaga Kúlubrot Brekinn Steinbogi Gunnlaugsmið Slóðin Hafrafellsbrún Tindabrún Pálsflaga Flekksflaga Í ÁlnumBöðvarsgil Á Horninu Holusteinn Þokumið Hóllinn Gísla-mið Eftir Dyrabrún Eftir Háf og Holusteini Árnaflaga Árnaflaga Dýpra af Árnaflögu Bárðargrunn Vestan við Árnaflögu |
Sagan af því hvernig skráning okkar á gömlu miðunum hófst.
Flest okkar sem horfum út á hafið, sjáum við fyrir okkur stóran jafnan og tilbreytingarlausan flöt, sem allsstaðar virðist vera eins. Eins var með mig, þegar ég tólf ára gamall fór að róa með þeim afa mínum Pétri Konn og og bróður mínum Ómari á Svölu SH 178. Fljótlega lærði ég þó, að þótt báturinn væri stöðvaður á einhverjum tilteknum stað og færum rennt til botns, þá hélst dýpið ekki alltaf það sama og eftir tilsögn afa sá ég að afstaða fjalla og tinda og gilja og kletta í landi hvers til annars var sífellt að breytast. Þetta voru mín fyrstu kynni af staðarákvörðunum á hafi úti og vorum við mjög háðir því hvort það sást til lands eða ekki. Við höfðum ekki annað en kennileiti í landi og dýptarmæli til þess að vita hvar við vorum staddir. Núna þrjátíu árum síðar þarf ég oftast ekki annað en að líta á fjallahringinn til þess að vita nokkurn vegin hversu djúpt er undir og yfirleitt hvernig landslagið lítur út djúpt undir bátnum, hvort undir er grjót, hraun, sandur, leir eða drulla, þótt nýjasta tækni geri okkur kleift að sjá þetta allt saman á tölvuskjá.
Þegar svo afi okkar hætti til sjós, héldum við Ómar áfram í sumarfríum okkar. Vorum við 13 og 15 ára gamlir og á besta aldri til að læra og ákafir í að viða að okkur fróðleik, sérstaklega varðandi hvar helst væri fisk að finna og gerðumst mjög spurulir við gamla fiskimenn.
Eftir að Svalan skemmdist við bryggju og sökk, fórum við að vinna í landi og sinntum þessu ekki um árabil.
Það var ekki fyrr en 1986, sem við Ægir Már yngsti bróðir minn keyptum saman trilluna Má SH 71 sem var þriggja tonna trébátur (Seinna Bára SH sem gerð var út á leikskólalóðinni) að við fórum að rifja upp þessi gömlu mið. Kom þá Ómar af miklum áhuga til aðstoðar og fór jafnvel í nokkra róðra með okkur til upprifjunar. Þá gerðist það eitt sinn er við fórum að leggja haukalóð eftir tilsögn Ómars, að eftir þetta langan tíma var hann farinn að rugla aðeins saman kennileytum og í staðinn fyrir að leggja eftir Háf og Holusteini lögðum við eftir Þúfunni og holusteini. Árangurinn var mjög góður og fengum við fjórar stórflyðrur í þessu fyrsta kasti og margar síðar, því þetta varð eitt af okkar uppáhaldsmiðum og heitir nú Ómarsháfur.
Við fórum upp úr þessu að skrá niður allt sem við höfðum upp úr afa og pabba og reyna að pumpa fleiri. Ómar fór í nokkrar heimsóknir til gsmalla fiskimanna með stílabók í hönd og hafði upp úr þeim ómældan fróðleik. Þessir gömlu menn voru sumir tregir til að láta af hendi þessi gömlu atvinnuleyndarmál, en gerðu sér þó grein fyrir að þetta voru mikil verðmæti sem fólust í vitneskju sem þeir voru við það að fara með í gröfina og reyndust orð að sönnu, því flestir eru látnir nú og einn þeirra lést aðeins einni viku eftir heimsókn Ómars.
Eftir að Eyrbyggjar hollvinafélag Grundarfjarðar fór þess á leit við okkur að fá að birta þessi gömlu landmið ræddi ég málin við Ómar, og ákváðum við að úr því að við vorum svo lánsamir að bjarga þessari dýrmætu vitneskju frá glötun væri það skylda okkar að sjá til þess að hún glataðist ekki í framtíðinni, því ekki verðum við eilífir frekar en aðrir.
Í mínum augum hafa flestir staðir á hafsbotni í okkar nágrenni sín heiti líkt og staðir á þurru landi og í von um að, þrátt fyrir að flestir skipstjórar í dag nefna allar staðarákvarðanir í löngum runum af tölustöfum, þá vil ég leggja mitt af mörkum til að gömlu nöfnin gleymist ekki.
Guðjón Elisson.